1. Küçükbaş Hayvancılık:
Küçükbaş hayvancılık Doğu Karadeniz haricinde her yerde yaygındır.

-> Koyun: İç Anadolu, Güney Doğu Anadolu, Doğu Anadolu güney ve batı bölgesi ile Marmara’nın iç kesimlerinde yaygındır.

-> Keçi
* Kıl keçisi: Eti, sütü, derisi ve kılı için bakılır. En fazla Akdeniz’de (Toroslar) ve Doğu Anadolu’da yaygındır. Ormanlara zarar verdiği için sayısı azaltılmaktadır.
* Tiftik (Ankara) keçisi: Tüyleri ince, uzun ve parlaktır. En fazla İç Anadolu ve Güney Doğu Anadolu’da yaygındır.

2. Büyükbaş Hayvancılık:
Yaz yağışlarının olduğu bölgelerde uzun boylu çayırlar yetiştiği için bu alanlarda gelişmiştir. (Erzurum-Kars Bölümü, D. Karadeniz) Doğu Anadolu’da mera, Batı Anadolu’da ise besi-ahır hayvancılığı yaygındır.

3. Kümes Hayvancılığı:
Ülkemizde en fazla Marmara’da, sonra Ege’de yapılmaktadır. Buralarda yaygın olmasının en büyük sebebi büyük pazar alanı olmasıdır.

4. İpek Böcekçiliği:
Dut ağacının yaygın olduğu yerlerde yetiştirilir. En fazla Marmara’da (Bursa, Gemlik, İstanbul, Balıkesir, Bilecik) yaygındır. Diyarbakır, Elazığ, Denizli gibi illerde de yaygındır. İl olarak en fazla Diyarbakır’da İpek böcekçiliği yapılmaktadır.

5. Arıcılık:
Her bölgede yapılır. Özellikle tarım alanlarından uzak yüksek dağlık bölgelerde gelişmiştir.
En fazla yaygın olan iller : Ordu, Muğla, Hakkari, Bitlis, Erzurum vs.

6. Balıkçılık:
Türkiye’de balıkçılık faaliyetleri istenilen düzeyde değildir. Bunun sebebi de açık deniz balıkçılığının yapılmaması, avlanma yöntemlerinin gelişmemesi, depolama ve soğutucu sistemlerinin gelişmemiş olması.
Balık miktarının en fazla olduğu deniz Karadeniz’dir. Balık çeşidinin en fazla olduğu deniz ise Akdeniz’dir.